Barn Hunt - ''polowanie'' na szczury z psami

[Kaisa]

Joan, tego psa widziałam kilka razy i wiem, ze niejedna jednostka mundurowala takich by sobie życzyla. Pies jest tez ojcem psów pracujących w służbach. Także nie segregowalabym go jako niezdolnego do służby tylko dlatego, ze zareagował warczeniem na faceta zachowujacego sie jakby nie było w psim odczuciu agresywnie poprzez wpatrywanie prosto w oczy, tuż po tym jak przypomnę jeszcze raz, w podobny sposób zachowywał sie pozorant. Ja w absolutna psia nieomylnośc przestałam wierzyć już dawno temu.

Za kilka tygodni będę mieć możliwość dopytac osobiście o szczegóły tego testu hodowce, wiec dam znać jesli dowiem sie czegoś interesującego.

[Joan]

Według mnie każde ekstremum jest złe. Psy potulne jak baranki, to też nic fajnego.
Jeśli wszystko miałoby być tak podporządkowane człowiekowi, to właściwie nie ma sensu żyć... Jaki sens miałyby zawody sportowe? Co chwila słyszy się o unieważnianiu zdobytych medali. Niebawem, oprócz środków dopingujących, będą w użyciu rozruszniki, może sprężyny w miejscu kości udowych... albo dozowniki hormonów w mózgu. Przerażająca i przygnębiająca wizja. Już dzisiaj hoduje się bydło wybitnie mięsne, ale niezdolne do poruszania.
Te "szczurze" zawody też nie wiem, czemu mają służyć. Instynkt łowczy bez cienia agresji...
Świat jest pełen paradoksów, i tyle.

A szczegóły tego testu, owszem, interesują mnie.

[AnnaJagna]

Wracając do szczurków, niedawno na gazecie i tu na forum chyba też, jeśli dobrze pamiętam, była dyskusja o próbach psów myśliwskch przeprowadzanych na lisach. Tam jednak pozwalanao psom już "poza konkursem" lisa ugryźć.
Z jednej strony szczurków mi szkoda, z drugiej mam psa polującego na muszki, jaszczurki, karaluchy, ogromne pasikoniki... cokolwiek nam wleci/wskoczy/wpełznie do mieszkania jest natychmiast unieszkodliwiane, zanim jeszcze zdążymy to zauważyć, nie wspominając już różnicy czasów reakcji mojej i suńki. Ech...

[Joan]

AnnaJagna, z jednej strony człowiek walczy z bestialstwem, z drugiej sztucznie je podtrzymuje. Kot ma prawo upolować mysz a terrier szczura. Tylko, że z jednej strony odzwyczaja się koty wolnobytujące od polowania, dokarmiając i sterylizując, a potem walczy z plagą szczurów; w psach eliminuje się wszelką agresję, a potem szkoli w IPO, albo robi zawody Barn Hunt ( nie wspominając o szkoleniu na lisa i na niedźwiedzia). O co tym ludziom chodzi? Z jednej strony coś eliminują, z drugiej podtrzymują, a potem szukają stada baranów, żeby piesek mógł poćwiczyć i dać upust swojej energii.
Ja myślę, że szczury też można łapać, kastrować i wypuszczać, a nawet dokarmiać.
O ile nie będę miała za złe, że kot upolował i zjadł mysz, o tyle zabawy człowieka mnie wręcz obrzydzają. Wyrafinowane, z premedytacją ceremonie nie mają nic wspólnego z prawami natury - też okrutnymi, ale jednak bez tych sadystycznych podtekstów, bez hipokrytycznego usprawiedliwiania swoich zachowań.

[Zofia]

Ja dlatego nie mogę zrozumieć rytuałów towarzyszących polowaniu, fotografowania się w dumnej pozie nad zabitym zwierzęciem; brzydzi mnie widok trofeów na ścianach.

Jeszcze co do maliniaka - malinois ma niższe progi reakcji pobudzenia i hamowania; także charci wzrok, dlatego znacznie silniej reaguje na bodźce wzrokowe niż wiekszość psów innych ras oprócz chartów. No i wyraża swoje odczucia ciałem mocniej, mimo takiego samego ładunku emocjonalnego - merdolenie się maliniaka jest tyle samo warte uczuciowo co ledwie życzliwe spojrzenie innego psa - można się pomylić! Ten kanadyjski maliniak zachował się typowo dla rasy. Ciekawam jego rodowodu.
Te odmienne cechy maliniaków powodują, że także trenerzy, zwłaszcza jeśli wcześniej nie pracowali z chartami i terierami - mają problemy, zanim dojdą do wniosku, że trzeba inaczej pracować z maliniakiem niż z owczarkiem niemieckim. Maliniak - uwaga, zwłaszcza w pierwszych dwóch latach zycia - przy nawet niewielkich błędach trenera, szybciej odmawia współpracy i kontaktu niż owczarek niemiecki. I niestety bardzo długo pamięta każdy błąd popełniony przez przewodnika przy wychowywaniu szczeniaka.

No i bardzo dobrze - szybciej opada moda na tę rasę.

Zofia Mrzewińska

[Joan]

A w przypadku owczarka, taka reakcja byłaby dobra czy zła? O czym by świadczyła?

[Zofia]

Że jest progami pobudzenia podobny do belga

Zofia Mrzewinska

[Joan]

Moja Yaska jest taka. W gruncie rzeczy zrównoważona suka, ale wszyscy się jej boją. Niektórzy chętnie by ją skojarzyli z Edgarem, w nadziei na superpsy do służb. Ale ja, szczeniaków urodzonych u mnie w domu, nigdy nie oddałabym do służb.

[Kaisa]

Te odmienne cechy maliniaków powodują, że także trenerzy, zwłaszcza jeśli wcześniej nie pracowali z chartami i terierami - mają problemy, zanim dojdą do wniosku, że trzeba inaczej pracować z maliniakiem niż z owczarkiem niemieckim. Maliniak - uwaga, zwłaszcza w pierwszych dwóch latach zycia - przy nawet niewielkich błędach trenera, szybciej odmawia współpracy i kontaktu niż owczarek niemiecki. I niestety bardzo długo pamięta każdy błąd popełniony przez przewodnika przy wychowywaniu szczeniaka.

No i bardzo dobrze - szybciej opada moda na tę rasę.

Zofia Mrzewińska

Absolutnie tak! Znam osobiscie kilku trenerow, ktorzy przez dlugie lata pracowali z onkami, potem pod wplywem mody, zachwytu kupili maliny i klops! Maliny te chodza z niemalze podwinietymi ogonami, bez typowego malinowego bitu w posluszenstwie a i na sladach odmawiaja pracy, ogon kreci sie tylko podczas obrony. Pomimo tego samego podejscia co do treningu z onkiem z belgiem moze byc zupelnie inny efekt bo kazdy maly blad po stronie trenera belg odbierze bardzo osobiscie. Oczywiscie to nie regula i sa ludzie ktorym przejscie z onka na maline przychodzi bezproblemowo ale z mojego doswiadczenia trzeba nauczyc sie byc bardziej wyrafinowanym szkoleniowcem. I to mnie fascynuje, belgi skradly mi serce

[Joan]

Czy możesz się wypowiedzieć jaśniej? Co znaczy odebranie błędu szkoleniowca przez malinę, osobiście? W jakim przypadku malina odmawia współpracy?
I dlaczego chodzi niemalże z podwiniętym ogonem?

Pytam, bo znam szkoleniowca zakochanego w terwuerenach, jednak jego suka robiła na mnie przykre wrażenie. Bardzo grzeczna, jednak podchodziła z podkulonym ogonem. Nie podejrzewam aby obchodził się z nią zbyt ostro, ale naprawdę zastanawiałam się w czym rzecz.