Hodowla Fide Canem - czeskie użytki

[Tomek]

Srogie mam spojrzenie:

[matinee]

To chyba tak dla zmyłki, bo to najłagodniejszy psiak z moich bączków, taki misio kochany co to zaliże na śmierć A może udzielił mu się nasz nastrój smutny trochę, bo pierwszy wyjeżdżał i żal mi było okrutnie Ale mam wieści, że dobrze się aklimatyzuje i dogaduje ze starszym kolegą, z którym mieszka

[Tomek]

Podoba mi się jego kufa, jest szeroka, męska. Viggo w jego wieku wyglądał jak dziewczynka. Najbardziej z całego miotu wpadł mi w oko Alamo, łobuzy przyciągają mnie jak magnes.

[Zofia]

....ale dwa w jednym domu to nie byłoby za dużo szczęścia naraz?
Trzeba by mieć oczy na szypułkach, głowę na obrotowej sprężynie i 48 godzin na dobę

Zofia

[marti855]

Witamy wszystkich ,

Od dwóch tygodni jesteśmy szczęśliwymi właścicielami Adelinki – „małej diablicy” , jak ją tu określono .

Oto kilka aktualnych zdjęć nowego członka naszej rodziny










Nasz życie zmieniło się odkąd Adelinka do nas trafiła. Śmiejemy się że Łukasz jest na „wychowawczym”, ponieważ od dwóch tygodni siedzi z małą w domu. Ja niestety muszę pracować ……. ale już od poniedziałku ja również mam urlop i będziemy całymi dniami razem.
Nie jesteśmy doświadczonymi właścicielami, ale na pewno postaramy się dać naszemu pieskowi to co najlepsze. Na szczęście mamy wokół siebie osoby bardziej doświadczone od nas, które w wychowaniu Adelinki na pewno nam pomogą. Jest też nasza pani hodowczyni, która na każde pytanie jest nam w stanie odpowiedzieć .

Adelinka rzeczywiście jest bardzo żywą, radosną i ciekawską suczką. Wsadza swój mały nosek w każdy zakamarek, szczególnie upodobała sobie doniczki z kwiatkami .
Ada bardzo szybko się uczy. Perfekcyjnie wykonuje już podstawowe komendy : siad, łapa, waruj… a ciocia Sylwia nauczyła ją robić „noski” . Uczymy się również zostawać w miejscu i aportować.
Najważniejsze, że Ada chce pracować, wręcz żąda naszego zainteresowania. Jeżeli się nudzi to rozrabia, czyli np. kradnie nam z przedpokoju buty i ucieka ze swoją zdobyczą .

Nasza mała spryciara wyskakuje już sama na łóżko, dobrze wiedząc, że jej nie wolno. Patrzy na nas wtedy tymi pięknymi oczętami i liczy chyba, że się zlitujemy. Niestety, litości w tej kwestii nie ma, musi zejść. Ostatnio zabrała na nasze łóżko nawet swoją zabawkę.




i pomyśleć, że jeszcze niedawno, nasza Adelinka, była taką małą, słodką kuleczką

[kalyna]

oo Adelince już uszka pięknie stoją

i tak nieśmiało zaproponuję, aby założyć jej galerię, aby móc ja na bieżąco obserwować. Jak rośnie i pięknieje

[Tomek]

Słodziak, uszka pięknie już stoją.


Edytuję, bo nie zauważyłem.

....ale dwa w jednym domu to nie byłoby za dużo szczęścia naraz?
Trzeba by mieć oczy na szypułkach, głowę na obrotowej sprężynie i 48 godzin na dobę

Zofia

Wystarczy mi jeden łobuziak. Gdybym miał możliwość zakupu szczeniaczka z tego miotu to byłby to bez dwóch zdań Amir - obawiam się jednak że Viggo nawet takiego słodziaka sprowadziłby na złą drogę. Dlatego za kompana musi mu wystarczyć kotka.

[Agnieszka]

No słodziak przeokrutny!

[matinee]

O jak to miło, że Adelinka i jej właściciele są z nami Sunia jest piękna - przecież mówiłam, że piękniusia, mądra i bystra Bardzo mnie cieszy każda okazja żeby się czegoś dowiedzieć o moich psiętach - zwłaszcza kiedy wieści są tak sympatyczne i widzę, że zwierzakowi jest dobrze. Adelince założę galerię na swojej stronie (jak tylko wróci mąż z laptopem) - a tu na forum najchętniej zaprosiłabym wszystkich nowych właścicieli fidekanków. A uczestnikom forum dziękuję za sympatyczne komentarze i życzliwość.

Sen z powiek spędza mi tylko los Akaiego - wciąż nie ma domu; zwrot Avy spowodował, że stracił posadę w gdańskiej grupie ratowniczej, gdzie miał pojechać. Wcześniejszym chętnym (było kilka telefonów i maili) odpowiadałam, że pieski już zarezerwowane, a teraz tych kontaktów już nie mam. Sympatycznie się biega z dwoma szczeniusiami i Uśką, ale chciałabym zająć się wreszcie indywidualnie Alamo, z dwójką szkolenie jest bez szans (Akai nie ma wyłącznika ) To właśnie Akai bez wyłącznika:

[marti855]

Dziękujemy wszystkim w imieniu Adelinki za miłe słowa . Ada sama by podziękowała, ale niestety nie opanowała jeszcze w pełni obsługi komputera. Jak na razie, jest na etapie wysuwania i wsuwania noskiem stacji dysków . Może w przyszłości nasza sunia poszerzy zakres swoich umiejętności.

Adelina rozkochała już w sobie całą naszą rodzinę i wszystkich znajomych. Jest tak wesołym i radosnym pieskiem, że nawet jeśli coś przeskrobie, to nie potrafimy się na nią długo gniewać., Adelcia ma po prostu to „coś” .

Oto jedno z ostatnich zdjęć Adelinki, zrobione na spacerze .



Z własnego doświadczenia wiemy, że wychowanie pieska jest bardzo absorbujące, ale jednocześnie daje dużo satysfakcji. Dlatego też, mamy nadzieję, że także Akai znajdzie swój dom i kogoś kto go pokocha . Życzymy mu tego z całego serca.