Ryby

[sylwia1231]

No zgadza się ja lubie flądry smażone na masełku

[xxxkaluniaxxx]

Ja za rybami się nie przepadam całą rodzinę mamy to dziwi bo pochodzę z długiej linii zaciekłych wędkarzy spoko na ryby mogę iść nawet i zaraz haczyki robaki mi nie straszne Kala za to ryby uwielbia w każdej postaci nie zje tylko takiej żywej prosto z wody

[AnnaJagna]

a ja przepadałam za wędzonym halibutem. Jakbym się miała rozstać z ideą wege to byłoby to dla halibuta, takiego świeżo uwędzonego na plaży w Świnoujściu...
Wiem, że piesi też smakowałby.

[sylwia1231]

No też dobre ale ja niestety teraz tylko rybki na parze lub w foli pomarzyć idzie oj idzie

[norineko]

Mnie też intrygują te ości. Ja wiem, mielenie może i dobre, ale nie zawsze jest możliwość zmielić. W szczególności, gdy jesteśmy nad morzem na wakacjach...
Czy taka flądra zjedzona w całości z głową włącznie nie zaszkodzi?
Czy Wasze też mają manię pochłaniania na plaży wszelkich rybich kościotrupów, które da się znaleźć?
Rekord Leny to pożarcie 7 wyrzuconych na brzeg średnich ryb (w okolicy byli wędkarze, więc to pewnie ich "dzieło"), z czego zidentyfikowałam dwie dość duże flądry. Niby nic jej nie było, przeciwnie, ale i tak stracha miałam.
Zauważyłam, ze Lena preferuje ryby, które poleżą sobie kilka godzin na słońcu, takie świeżutko nieżywe nie smakują. A już te kościotrupy to po prostu szał ciał...
Mam się bać? Oduczać je tego? Znaczy psy, nie ryby...

[sylwia1231]

No nie wiem ale jeśli Lenie nic nie jest ości pewnie pogryzie a takie przelerzałe to i zapaszek mają nie wiem coci radzić

[AnnaJagna]

Moja takie średnie rybki sobie czasem wcina i nic nigdy nie było, ale wcina je tak jakby w całości i wygląda na to, że ości trawią się elegancko w żołądku. Chyba lepiej, że nie rozgryza, bo mogłaby taka óść w drodze gdzieś się wbić.

[norineko]

Dzięki dziewczyny

No właśnie też tak sobie pomyślałam, że lepiej, żeby takiej rybie nie robić sekcji przed jej ewentualnym pożarciem przez padlinożerne moje małpy.
Lena nie jest w stanie połknąć w całości flądry, co prawda łakoma jest, ale nie aż do tego stopnia. Te 20-30 cm długości i 15-20 szerokości wymaga jednak pewnych operacji redukujących rozmiary kąsków... Stąd pomyślałam, że w sumie lepiej chyba i bezpieczniej, żeby ryba była w całości, bo żeberka są zatopione w tkance i może ewentualnie pies je połamie gryząc, ale zawsze nie "latają" luzem tylko są jednak osłonięte przez mięśnie i skórę przynajmniej... No i narządy wewnętrzne oczywiście.
Gdzieś czytałam (pisał chyba lek. wet.), że psu należy ryby podawać w większych kawałkach, czyli np. 3/4 całej flądry, nawet na zdjęciu to pokazano. Ponoć małe rybki jak dla kotków są bardziej niebezpieczne. Może te małe ości i kręgosłupki są w stanie utkwić w przełyku, może w tym rzecz?

Myślę, że ości rybie trawią się w żołądku dobrze, chyba powinny przy tym pH, pewnie zależy od tego, czym pies jest żywiony. Moje jedzą gotowane i surowe, nie daję karmy, więc powinno być ok.
Obawiam się tylko utkwienia czegoś w przełyku, dlatego pytałam o te kościotrupy i ości ogólnie - jak dawać i czy im zabraniać...
Myślę też, że chyba bardziej niebezpieczne są ości - żeberka i kości płetw, nie obawiam się specjalnie kręgosłupa i czaszki, bo tam nic specjalnie nie wystaje, żeby mogło przebić i być ostrym.
Tylko moje ku mej rozpaczy wyszukują na plażach stare, białe cmentarzyska szkieletów i zagryzają je ze smakiem...Mączki rybiej się zachciewa
No wiem, świetne źródło wapnia, fosforu, pewnie jeszcze paru metali ciężkich z tych, co się odkładają w tkance, ale z drugiej strony tych ostatnich to pod dostatkiem wszędzie.
Śmierdzących ryb nie zjedzą za żadne skarby, tylko podpieczone na słoneczku. No i tu zaczyna się jeszcze jeden mały kłopot.
Lena nie zje za nic surowej ryby, takiej świeżo umartej czy trzymanej w zamrażarce. Trzeba przyrządzić - ja sparzam gorącą wodą po prostu, wtedy Lena uważa rybę za przyrządzoną i bardzo lubi. To ma chyba związek z tym słońcem na plaży - lepiej jej smakuje.
Ale jak myślicie - nawet taką sparzoną dawać w całości czy ją przedzielić i zrobić sekcję usuwającą długie ości? Bo kręgosłupa bym nie chciała, tyle wapnia...

Tak męczę te ryby, bo nad morzem to super tanie źródło białka i w ogóle jedzenia dla psów na sporo dni... A ponieważ lubię długie wyprawy noszenie ze sobą pokarmu dla dwóch psów na tydzień to męka, a przyrządzanie i kupno mięsa w rzeźnickich to porażka, chyba, że chcę zbankrutować...

A i skoro już przy rybach - czy ma znaczenie przy podawaniu surowych (lub sparzonych) ryb to, czy są słodko czy słonowodne w kontekście ości?

[donald1209]

Mnie też intrygują te ości. Ja wiem, mielenie może i dobre, ale nie zawsze jest możliwość zmielić. W szczególności, gdy jesteśmy nad morzem na wakacjach...
Czy taka flądra zjedzona w całości z głową włącznie nie zaszkodzi?
Czy Wasze też mają manię pochłaniania na plaży wszelkich rybich kościotrupów, które da się znaleźć?
Rekord Leny to pożarcie 7 wyrzuconych na brzeg średnich ryb (w okolicy byli wędkarze, więc to pewnie ich "dzieło"), z czego zidentyfikowałam dwie dość duże flądry. Niby nic jej nie było, przeciwnie, ale i tak stracha miałam.
Zauważyłam, ze Lena preferuje ryby, które poleżą sobie kilka godzin na słońcu, takie świeżutko nieżywe nie smakują. A już te kościotrupy to po prostu szał ciał...
Mam się bać? Oduczać je tego? Znaczy psy, nie ryby...

Zastrzegam się, że nie jest to solidna wiedza tylko wnioski logiczne - "na chłopski rozum", ale z ośćmi chyba jest tak samo jak z kośćmi. Tzn surowe są trawione przez mięsożerców a gotowane, smażone już nie bardzo. Tą teorię, że surowe ości nie szkodzą psu, podpieram tym, że np. niedżwiedzie grizly jedzą wielkie ilości łososi udających się na tarło i nic im nie jest. Zresztą resztki uczty niedżwiedzi jedzą np. lisy czyli psowate. Więc surowe ryby OK ( moja Luka uwielbia surowe głowy i płetwy karpi wigilijnych ) a resztki smażonych czy gotowanych ryb już bym nie polecał.