Czy wasze psy lubią jeździć samochodem?

[Dagi]

Nie wiem jak to jest z tymi lekami, ale na pewno część z nich jest lekko otumaniająca. Więc przed szkoleniem takie odpadają. Chyba najlepiej skontaktować się z wetem czy są jakieś środki bez takich skutków ubocznych.

No właśnie słyszałam tylko o aviomarin :/ więc odpada.

Nie podam tego Arii, bo szkolenie prześpi

Póki co, przyjeżdżamy na szkolenie dużo wcześniej ,by mała doszła do siebie.

[ewa]

my też uwielbiamy wycieczki samochodowe...oj... kiedy tylko drzwi otwarte nie wiadomo kto właścicielem auta

[kati777]

Taaaaa..moja koocha uwielbia patrzyć z tyłu jak jej droga się oddala

[Letty]

A przyzwyczajałyście/liście psiaki jakoś specjalnie, czy po prostu tak same z siebie polubiły ?

[kati777]

Baira sama spodobało jej się ale pierwsza jazda była straszna wyyła całą drogę w samochodzie bała się ale później to sama pcha sie

[mój pies]

Tora od maleńkości jeździ, po prostu, bez żadnego przyzwyczajania. Brałam pod pachę i wsadzałam na tylne siedzenie. Nigdy nie było żadnych problemów. Może jeździć z tyłu, w kufrze, sama, z innymi psami, każda konfiguracja wchodzi w grę w zależności od sytuacji.

[Nakasha]

U nas pierwsza podróż była trudna, teraz psy na widok samochodu dostają amoku ze szczęścia.

[salemi5]

nasza onka ma 4 m-ce i od poczatku uwielbiala jazde autem;tylko drzwi widzi otwarte obojetnie ktore i juz wskakuje;ostatnio otworzylam bagaznik to juz przednimi lapami byla w srodku;lezy sobie z tylu na podlodze a pyszczek miedzy fotelami kladzie;slodko to wyglada

[sKate89sc]

Moja też uwielbia jeździć samochodem. Na początku jeździła ze mną na kolanach z przodu, a kiedy zaczęła rosnąć to sama przeszła na tylne siedzenie. Później uparłam się na zmianę samochodu, oczywiście na większy, więc panna ma cały bagażnik tylko dla siebie. Uwielbia patrzeć przez szybę

[Wilania]

U nas na początku był problem z przekonaniem Wirusa, że jazda autem to nic strasznego. Piszczał i się wyrywał, więc siedziałam z nim na tylnym siedzeniu i z uporem maniaka ćwiczyłam: jak tylko się uspokajał, to padało słowo "auto" i mały dostawał smakołyk i tak przez całą drogę. Przez pierwszych kilka razy, Wirus był po prostu przeze mnie karmiony (tak to przynajmniej wyglądało ). Potem coraz rzadziej piszczał i szalał, aż w końcu przestał w ogóle mniej więcej po miesiącu. Zaczął się normalnie zachowywać w aucie, tzn. siedzieć, leżeć, obserwować świat za oknem, ale już bez wyrywania się i piszczenia.
Ostatnio mieliśmy niezłą motoryzacyjną próbę, bo podróżowaliśmy na Kaszuby ok. 8 h w jedną stronę. Drogę do, Wirus prawie całą przespał. Trochę problemów mieliśmy w drodze z (powrotnej do Wrocka), bo mały koniecznie chciał się do nas przytulać i tak wierzgał tylnymi łapami, że kilka razy udało mu sie wypiąć z pasów i przeleźć do mnie na kolana na przednie siedzenie..., co było dosyć niebezpieczne... Teraz pas jest tak schowany, że ta sztuka już mu się uda (mam nadzieję ...).
Obecnie Wirusek podczas jazdy autem wsadza łeb pomiędzy przednie siedzenia i tym samym pomiędzy nasze ramiona (jego łeb może wtedy pełnić funkcję podłokietnika...)i się tym swoim łepkiem do nas przytula (no nie wiem, jak to lepiej opisać ).
Reasumując, nie mogę powiedzieć, żeby Wirus jakoś bzikował na punkcie samochodu i sam się pchał do auta, więc jakimś ogromnym fanem jazdy samochodem to on nie jest, ale nie panikuje przy tym i można wszędzie z nim pojechać bez większych problemów.